De Bunkers voorzien voor het plaatsen van een mobiel C47-kanon.

Op het ganse bruggenhoofd vond men 18 van dergelijke bunkers. Het gaat in dit geval telkens over tweekamersbunkers. De ene kamer is volledig afgescheiden van de andere. Een kamer is bedoeld voor de opstelling van een mobiel 47mm kanon. De andere kamer was geschikt voor de opstelling van een mitrailleur. Soms was deze mitrailleurkamer ook nog eens voorzien van een koepel.

Men kan deze bunkers vrij gemakkelijk herkennen daar het toch de zwaardere modellen van bunkers zijn die men op de linie kan terugvinden. Ook is het schietgat voor een mobiel kanon merkelijk hoger en breder dan een schietgat voor een mitrailleur. Het schietgat bood ook minder bescherming aan de bedieners van het kanon dan een schietgat voor mitrailleurs.

Wel het vermelden waard is dat deze dubbele bunkers, een mitrailleurkamer met eventueel een koepel en de kanonkamer telkens ten opzichte van elkaar opgebouwd werden als twee onafhankelijke bunkers. De twee kamers konden dan ook zonder probleem voort functioneren als bunker, zelfs al was de ene kant van de bunker bezet door de vijand. Meestal moest men het dan wel gaan bekijken als was de kanonkamer bezet door de vijand. Er was trouwens een mogelijkheid voorzien om vanuit de mitrailleurkamer de kanonkamer eventueel te kunnen bestoken met handgranaten zonder de mitrailleurkamer te moeten verlaten (hier verderop de tekst meer over).

Hieronder ziet u twee originele detailplannen uit de Moskou-archieven en een buiten- en binnenzicht van een schietgat voor een mobiel 47mm kanon. Het binnenzicht is van de bunker A44 te Kwatrecht naast de Schelde. Het buitenzicht is de bunker A33 te Gijzenzele (Oosterzele) die heden afgesloten is met een ijzeren net voor het schietgat. Het probleem is dat er van deze schietgaten maar zeer weinig zijn die volledig vrij zijn. De meesten zijn nog volledig of gedeeltelijk dichtgemetst. Hierdoor zijn ze meestal niet mooi fotografeerbaar. Enkele jaren geleden werd ongelukkig genoeg de volledig vrijzijnde A33 ook afgesloten met ijzeren, gegalvaniseerde roosters waardoor ook dit exemplaar niet echt mooi meer fotografeerbaar is.

Omdat de interne ruimte van een dergelijke bunker met inbegrip van het mobiele kanon toch zeer beperkt was, was het geen sinecure om het kanon in deze beperkte ruimte te proberen draaien en richten. Om tijd uit te sparen werd daarom dat staketsel gebouwd. Het kanon kwam in feite op een soort van karretje of chariot te staan die zelf op een boogvormig railstelsel kon verreden worden. Hierdoor was het eigenlijke kanon vliegensvlug verstelbaar van vuurrichting wat zeker een groot voordeel was tijdens de strijd.

Er zijn verschillende geschriften die spreken over deze staketsels, maar telkens moet men u de details schuldig blijven over hoe dit er ooit zou uitgezien hebben daar het nog niet teruggevonden was. Hieronder ziet u originele plannen van dit staketsel opnieuw afkomstig uit de Moskou-archieven.

De onderste schets is maar de helft van de rolwagen. Men ziet wel duidelijk de bouten die heden bij sommige bunkers nog terug te vinden zijn op de bodem in de boogvorm. Let ook op de horizontaal getekende oprijstukken die voorzien waren om het kanon vanop het beton achter de toegang, tot op het staketsel te rijden. De achterste kleppen waren scharnierend zodat de verbinding met het achterliggend beton verdween, eenmaal het kanon op het staketsel stond. Ook werd het kanon allicht zeker op één manier verankerd op het staketsel, eenmaal het erop geplaatst was.

Hieronder ziet u nog enkele details van de eigenlijke rolwagen.

Beschrijving van het Belgische mobiele 47mm geschut.

Hieronder ziet een schets zoals die kon gevonden worden in de eigenlijke handleiding van het F.R.C. (Fonderie Royale des Canons). De schets is deze van het kanon zoals het kon opgesteld worden op zijn veldaffuit, met de wielen los van de grond.

Van dit type kanon waren er binnen het Belgische leger twee courante types in gebruik, namelijk het model 1932 en 1936. Model 1936 onderscheidde zich van model 1932 doordat het korter was van model waardoor het ook interessanter werd om gebruikt te worden in de bunkers.

Voor zijn tijd was dit zeker een van de betere antitankkanonnen. Het was zeker de meerdere van het zijn Duitse variant in de strijd die plaats vond in mei 1940, de PAK37.

Een C47 kanon woog in totaal 568 kg. Het maximum vuurbereik waarbinnen het doeltreffend mocht beschouwd worden, bedroeg 1000 meter.

Het wapen was geschikt om twee types van granaten af te vuren.

1. De obussen geschikt voor het doorboren van pantserplaten. Deze haalden hun goede eigenschappen uit een grotere afvuursnelheid van het projectiel. Zij haalden een afvuursnelheid van 675 meter per seconde. De afgevuurde kogel woog 2.61 kg. De ganse obus woog 4.56 kg en bevatte voor het afvuren 0.315 kg explosief. Het doordringingsvermogen van dergelijk projectiel was toen ongeveer 4 cm staalplaat, wat zeer veel was bij aanvang van de oorlog. Men kon dit antitankgeschut dan ook rekenen bij het betere van wat in gebruik was tijdens de meidagen '40.
2. De obussen met een explosieve kop, geschikt voor artilleriebeschietingen. Deze hadden een afvuursnelheid die een gans stuk lager lag, namelijk 450 meter per seconde. De afgevuurde kogel woog inclusief zijn nog aanwezige explosieve lading van 0.175 kg, 1.665 kg. De ganse obus woog 2.435 kg waarin nog eens 0.140 kg explosieven zaten voor het afvuren van de kogel.