De merkwaardige regels betreffende het niet uitbreken van een fundering bij een afbraak. (13/4/2011).

Onderstaande kwestie kwam ter sprake en ter discussie naar OVAM toe toen bij de afbraak van de bunker D11 te Schelderode, simpelweg besloten werd de bunker af te breken en de fundering (hoe rommelig een afbraak dan ook eindigt in dergelijk geval) gewoon te laten zitten in de ondergrond en af te dekken met een laagje grond.

Groot was namelijk mijn verbazing toen ik enkele dagen nadat ik de laatste foto's had genomen van de opruiming van het laatste puin, verwachtte een lege kale plek te fotograferen. Het bunkertje bleek afgebroken te zijn tot net onder het maaiveld. Uit het resterende funderingsbeton dat nog steeds in de ondergrond steekt (allicht een halve tot een meter dik gewapend beton), steken nog massa's kromgetrokken, uitgekamde staven wapeningsijzer. Allicht zijn daarna de nog resterende staven afgebrand om op deze manier de restanten van de fundering gewoon in de ondergrond te laten zitten.

Ook kan men zicht de vraag stellen wat men denkt te doen met de grond links op het terrein, net als de grond in de directe buurt van waar de bunker stond. De grond steekt hier namelijk nog vol met grove stukken beton en wapeningsijzer. Het kan toch niet zijn dat dergelijke grond opnieuw vrolijk kan gebruikt worden voor het aanvullen van het terrein in een latere fase.

Omwille van deze toch wel niet erg strokende slopingswijzes, heb ik onderstaande mail gericht naar de informatiedienst van zowel OVAM als de Milieu-inspectie. Van de milieu-inspectie kreeg ik ondertussen bericht dat de gestelde vraag onderzocht wordt.

Hieronder alvast de mail met de vragen naar OVAM toe.

Beste

Graag had ik bij jullie eens geïnformeerd over wat "kan" en wat "niet kan" bij een afbraak waarvoor een sloopvergunning werd toegekend door de gemeente Merelbeke.

Zelf ben ik webmaster van de website www.bunkergordel.be en moest tot mijn spijt vaststellen dat de gemeente Merelbeke toestemming gaf via een sloopvergunning om het bunkertje D11 te Schelderode af te breken. Dit betreft dus opnieuw een stukje waardevol erfgoed dat nodeloos wordt afgebroken en op een gezonde manier had kunnen verwerkt worden in de tuin van de heden aan de bouw zijnde nieuwbouwwoning.

De afbraak werd goedgekeurd en ondertussen reeds grotendeels uitgevoerd. Ondanks dat ik mij mateloos heb geergerd aan
opnieuw een nutteloze afbraak van dergelijk erfgoed, moest ik bij het fotograferen van de afbraak vernemen dat de bunker slechts wordt afgebroken tot maximum 30 cm onder het maaiveld. Het komt er dus op neer dat men in landbouwgebied waar de bunker stond (heden tuin van een nieuwbouwwoning), de bunker heeft afgebroken tot iets onder het maaiveld. De rest van de betonnen fundering laat men nu gewoon zitten en gaat men afdekken met grond.

Dit is volgens mij toch de zuiverste vorm van sluikstorten.
Het kan toch niet zijn dat men overal ten lande begint met het slopen van gebouwen die mogen afgebroken worden en standaard de (natuurlijk) vrij moeilijk uitbreekbare funderingen laat zitten omdat het correct afbreken zoals het zou moeten nu toch weer net iets te moeilijk is en teveel geld zou kosten volgens het budget dat men er voor heeft voorzien.

Ik veronderstel toch dat als men een sloopvergunning uitschrijft men verwacht dat de sloop wordt uitgevoerd zoals het hoort en niet half zoals in dit geval. Stel dat deze woning ooit opnieuw wordt verkocht, dan gaat dus niemand nog weet hebben van de rommel die nog in de achtertuin verstopt zit bij het tolereren van werken op deze wijze.

Het kan toch niet toegelaten worden dat dergelijke misbaksels dan zonder enig probleem in de ondergrond mogen blijven steken. Ofwel breekt men hem niet af, ofwel breekt men hem dan volledig af maar niet enkel voor het stukje dat hen verveelt omdat het in het zicht staat van hun tuin.

Mogen dergelijke praktijken dan beschouwd worden als sluikstorten of is dit heden allemaal tolereerbaar...

Alvast bedankt voor jullie medewerking.

Mvg
Luc Van de Sijpe
www.bunkergordel.be
info@bunkergordel.be

Ondertussen liet men er alvast, ondanks de polemiek zeker geen gras overgroeien. De resterende fundering is zoals verwacht gewoon onder een laag grond verdwenen. Niets laat nog vermoeden dat hier ooit het bunkertje D11 stond.

Merelbeke, Shame on You, als bunkerminnende gemeente.

Toch wil ik u zeker het antwoord dat ik ondertussen wel degelijk kreeg via OVAM niet onthouden. Men krijgt letterlijk de indruk dat deze papieren instanties, uiteindelijk allen in hun eigen bedje ziek blijken te zijn. Ik wil u het ronduit beschamende antwoord en mijn antwoord op hun mail (opnieuw teruggestuurd in hun richting met mijn laatste woord over hun belabberde manier van behandelen van dergelijke delikten.

Enkele dagen, nadat ook de laatste afdekkingswerken waren uitgevoerd, ontving ik dit beschamende antwoord van een instantie als OVAM. Letterlijk beschamend als je weet dat deze instantie de knopen moet doorhakken in sloopregels en dergelijke belachelijke standpunten durft in te nemen. Geen wonder dat Vlaanderen een zootje wordt als het op slopen aankomt.

Origineel antwoord van Ovam:

Geachte heer,

een fundering van een gebouw niet verwijderen bij de ontmanteling of sloop, is geen overtreding van de afvalstoffenwetgeving.
De materialen waaruit de fundering bestaat zijn in dat geval geen achtergelaten afvalstoffen.

Het afvalstoffendecreet stelt dat een afvalstof een product of goed is waarvan men zich ontdoet, wil ontdoen of verplicht is zich te ontdoen.
De stedenbouwkundige regelgeving legt geen verplichting op om bij de sloop van een gebouw automatisch de fundering ook te verwijderen.
Ter vergelijking: een bouwvallige constructie die ambtshalve moet worden afgebroken is volgens de geldende interpretatie van de wetgeving geen verzameling afvalstoffen voor aanvang van de sloopwerken.
Bouwafvalstoffen ontstaan immers pas bij de sloop of ontmanteling van een gebouw wanneer het gaat om sloopwerken.

Het opvullen van de fundering met afgegraven bodem geschikt voor vrij gebruik of gebruik in het juiste bestemmingstype, of teelaarde uit hetzelfde kadastrale perceel is ook wettelijke toegelaten.
Voor het opvullen mogen geen secundaire grondstoffen zoals gebroken puingranulaten worden gebruikt. De oude funderingen zijn immers geen bouwwerk waarin deze mogen worden gebruikt. Dus opvullen met grond mag, maar niet met puingranulaten.

Met vriendelijke groeten,

Philippe Van de Velde | team Eindverwerking en Bouw
OVAM | Stationsstraat 110 - 2800 MECHELEN
T 015 284 143 | F 015 284 389
pvdvelde@ovam.be | www.ovam.be

Ik kon het niet laten hen nog mijn eigen mening over deze materie terug te mailen. Hieronder nog een laatste antwoord van mijn kant in de richting van Ovam. Hierop is tot op de dag van vandaag geen antwoord meer ontvangen:

Beste,

Dan zijn we in elk geval goed bezig als de rommel op de bonvenstaande foto's te zien, allemaal lekker onder de grond mag worden gestoken. Nog beschamender is het dan nog te mogen vaststellen dat al deze zaken dan nog zouden mogen verbloemd worden onder een reglementaire manier van afbreken. We zijn echt goed bezig als dergelijke praktijken allemaal worden goedgekeurd door een instantie als OVAM.

Ik moet jammer genoeg opnieuw vaststellen dat een instantie als OVAM zich in enkele lijnen tekst opnieuw moet verstoppen achter "specifieke termen" waarvan men dan hoopt dat degene die de mail moet interpreteren, gewoon overbluft wordt, en hopelijk de zaak laat vallen.

Ik wil nog even enkele van de door u aangehaalde zinssnede's zelf verduidelijken:

"Bouwafvalstoffen ontstaan immers pas bij de sloop of ontmanteling van een gebouw wanneer het gaat om sloopwerken."

Hoe noemt u dit dan. Volgens mij het is het afbreken van deze bunker toch een SLOOPWERK. Dan zijn al die restanten die hier achterblijven alsook die achtergelaten fundering toch wat u beschrijft in uw zin BOUWAFVALSTOFFEN. Op het moment dat men het bunkertje is beginnen slopen, hoort dit toch allemaal in de ondergrond niet meer thuis. Vergeet niet dat binnen 10 jaar er nauwelijks nog mensen zullen zijn die ook maar nog enige weet zullen hebben van wat hier zuiver uit financieel gewin (lees maar omdat men met de rest van de afbraak van de bunker al serieus zijn broek heeft gescheurd) in de ondergrond is achtergelaten. Als men dan binnen 20 jaar ooit eens bij Ovam een bodemattest aanvraagt voor dit perceel grond dat dan misschien ooit opnieuw verkocht wordt, krijgt men allicht van jullie dan zo een leuk documentje dat er geen gegevens gekend zijn van het desbetreffende perceel. Schone cadeau.

"Het opvullen van de fundering met afgegraven bodem geschikt voor vrij gebruik of gebruik in het juiste bestemmingstype, of teelaarde uit hetzelfde kadastrale perceel is ook wettelijke toegelaten."

Wees gerust, heel wat van de rommelgrond die hier ligt, zal opnieuw, later allicht gebruikt worden om hetzelfde terrein op te hogen en te nivelleren. Het zou mij ten strengste verbazen mocht de grond in de directe omgeving van de bunker (na de afbraak) omwille van de massaal aanwezige vrije cement (via de sloop van een blok beton dat origineel +/- 500 kg cement/m³ bevatte (en dus enorm veel vrije ongebonden cement bevatte)), het vele aanwezige betonpuin van groot tot klein, ... zo goed als onmogelijk nog zal voldoen aan de kwaliteit "Vrij hergebruik", laat staan "teelaarde". Bouwstof mag in dit geval volgens mij zelfs niet toegepast worden waaruit ik in elk geval al kan besluiten dat grond met puin erin in geen geval op het terrein zou mogen hergebruikt worden... Om de grond in een ander bestemmingstype toe te passen moet hij in elk geval ontdaan zijn van puin. Daarbij zouden er al stalen moeten bestaan van het terrein hier zelf en het eventueel ontvangend terrein wat in praktijk praktisch nooit gebeurt en toegepast wordt (heel mooi op papier maar praktisch zelden toegepast). De pH van de grond zal in elk geval lang boven de 9 (vrij sterk basisch) zitten zodat hij zelfs niet meer zal mogen gebruikt worden als vrij hergebruik in landbouwgebied. Toch zal deze grond vrolijk opnieuw hergebruikt worden ter plaatse (zelfs met het er nog instekende puin), daar er toch totaal geen controle op zal zijn...

Nog veel werk aan de winkel als we toch eens willen leren werken volgens het boekje, en nog beter, als we eens zouden moeten beginnen werken volgens het gezond verstand en niet volgens de eeuwige regeltjes allerhande waarvan er nog nauwelijks iemand is die door het bos de bomen nog ziet of weet hoe de vork in deze gevallen nog aan de steel zit.

Mvg
Luc Van de Sijpe
www.bunkergordel.be
info@bunkergordel.be