Bovenste 2 foto's: Replica, de rest, collectie Nels.
De Britten zouden op deze manier maken dat in totaal officieel 198.135 Britse soldaten en nog eens 139.911 Franse soldaten zouden inschepen in de richting van Groot Brittannië. Daar zou dan de basis kunnen van gevormd worden om later een nieuwe landing te doen en de eerder verloren gebieden opnieuw te heroveren. Dit zal dan uiteindelijk de landing in Normandië worden op 6 Juni 1944.
Bij deze operatie Dynamo ging al het Britse zware materiaal dat hier op de stranden achterbleef, verloren. Dit kon niet mee over zee teruggebracht worden. Ze verloren er niet minder dan 25 oorlogsbodems mee die eveneens zonken tijdens deze operatie of bij hun bewakingsopdrachten.
Het blijft wel beschamend dat er geen enkele kans geboden werd aan gewillige Belgische troepen om ook mee over te trekken naar Groot Brittannië. Ze werden door de band allen geweigerd om dit te kunnen doen. Er zijn er maar bitter weinig mee ingescheept geraakt.
Van Britse kant kan men de ganse operatie die in feite duurde van 26 mei 1940 tot 4 juni 1940 een succes noemen omdat men origineel dacht dat het al een succes zou zijn als ze er in zouden slagen 40.000 man opnieuw terug in Groot Brittannië te krijgen.
De Britten kregen bij deze terugtrekking ook 2x hulp van onverwachte kant, namelijk Duitsland:
- Op 23 mei 1940 kreeg Hitler van Generaal Göring de vraag de vernietiging van de Britse troepen in de havens van Frankrijk over te laten aan de Deutsche Luftwaffe. Dit maakte dat het geen massale overrompeling is geworden van Duitse infanteristen maar wel de voortdurende beschietingen vanuit uit de lucht. Het lijkt erger maar was allicht minder erg dan de overrompeling zoals ze ondertussen al dagen kregen van massa's Duitse infanteristen.
- Op 24 mei 1940 vroeg Generaal Von Rundstedt eveneens aan Hitler zijn pantsereenheden enkele dagen rust te gunnen voor de verdere aanval af te werken richting Dunkerque, een wens dat hij ook toegegeven kreeg. Dit maakte dat de vele Duitse tanks die amper op enkele tientallen kilometers van Dunkerque stonden, enkele dagen volledig stilstonden.
Dit zijn zeker 2 belangrijke wijzigingen die de Britten, allicht niet zo bedoeld van Duitse kant, serieus hebben geholpen om hun evacuatie vlotter afgewerkt te krijgen.
Voor Frankrijk betekent deze terugtocht het verder zetten van een 46 dagen durende veldtocht die net zoals de Belgische een opeenvolging zal zijn van steeds maar terugtrekken. De Franse veldtocht zal net zoals de Belgische volledig eindigen op 25 juni 1940 met het afkondigen van een Franse onvoorwaardelijke overgave.
Eigenlijk dient men toch wel respect op te brengen tot wat het Belgische legertje hier verwezenlijkte. Uiteindelijk wist het Belgische leger op zijn beperkte grondgebied 18 dagen te weerstaan aan een overmacht van een sterk georganiseerd Duitse leger. Dit was even lang dan het Poolse Leger dat ook 18 dagen stand hield. De Nederlanders staakten de weerstand reeds na 4 dagen. Joegoeslavië staakte de strijd reeds na 12 dagen. Uiteindelijk zou het Franse leger het nog amper bijkomend 17 dagen langer volhouden na de Belgische kapitulatie.
Jammer dat door velen deze Belgische 18 daagse veldtocht nog altijd wordt aanzien als een bewijs van hoe zwak het Belgisch leger toen was, want dat is wel een zeer lichtzinnige bewering wetende wat zich hier allemaal in die tijdspanne van 18 dagen heeft afgespeeld en hoe het Belgisch Leger eigenlijk gefaald is door steeds op de eisen van zijn geallieerde partners in te gaan (lees Frankrijk en Groot Brittannië).
Rekening houdend met wat we ondertussen weten van de operatie Dynamo
- Het feit dat België bij dat plan nooit officieel is betrokken geweest
- Dit plan al bestond sinds 16 mei 1940, er toen van Belgische kant nog lang geen sprake was van kapitulatie. De Belgen verlieten toen een perfect nog verdedigbare stelling aan de KW-linie. Dit gebeurde telkens omdat Fransen of Britten dit beslisten voor hen of hun aandeel in die verdediging vroeger lieten dan voorzien voor wat het was.
- De Britten van de Belgen, zelfs op het einde van hun veldtocht toen ze zelfs al door alles zaten van reserves, de Belgische loyaliteit verwachtten dat ze nog zouden meehelpen met hun retour op Dunkerque. Zonder eigenlijk te melden dat die eigenlijk al lang gepland en lopende was.
- ...
Dit plan in het achterhoofd kennende, verklaart dit ook heel veel soms rare situaties die zich hebben voorgedaan tussen Britten en Fransen en Britten en Belgen tussen 16 en 28 mei 1940. Het Belgische leger heeft dus heel veel bloed, levens en tranen gelaten voor een vlotte terugtrekking van de Britten.
Heel wat Belgische, zelfs verdwaalde eenheden zijn nog betrokken geraakt in het debacle in Noord-Frankrijk en hebben daar zelfs nog meegevochten met de Fransen en de Britten. Dit gebeurde zeker ook in de directe regio van Dunkerque, zelfs nadat België officieel al was gecapituleerd. Misschien begrijpen sommigen nu beter waarom ik niet echt zo hoog oploop met een film als "Dunkerque" omdat ik het correcte historische kader daar totaal in ontbreek.
Velen zouden beter eens de juiste conclusies trekken alvorens schimpend te doen over wat dat Belgische leger hier deed in die 18-daagse veldtocht.
Ze waren daarnaast nog eens het slachtoffer van een Duitse vijand die veel voorbereider was dan hen en technieken toepaste die tot dan toe amper gekend waren aan het front, namelijk het systeem van Blitzkrieg. Laat dit laatste misschien ook nog eens versterkt zijn door het massaal gebruik van Pervitin aan Duitse kant, een voorloper van crystal meth. Een zeer verslavende drug die op dat moment zeker courant via de Duitse legerleiding werd verspreid bij Duitse eenheden die in directe frontlijnen kwamen te zitten. Dit maakte dat je soms dagenlang actief en wakker kon blijven. Het zal hen de oorlog niet laten winnen hebben maar bood in dit moment van de strijd, zeker een groot voordeel ten opzichte van hun vijand die deze middelen niet gebruikte. |
F+fw~~_12.jpg)
.jpg)
.jpg)
JiWg~~60_12.jpg)
pZHSqljBMcDL1fJo!~~_12.jpg)
qzd2ecqBMcDJ8QC9!~~_12.jpg)
C3RTWRQBMcDUrest!~~_12.jpg)
