Citadelpark Gent

Buskruitfabriek Cooppal Wetteren

Vliegvelden WO I Regio Gent

WO I Munitiepark Kwatrecht

De Dodendraad

De Hollandstellung - Duitse WO I bunkerlinie

Reichsschüle Flandern - SS-School Kwatrecht

Duitse Atlantic Wall Radarpost - Goldammer

WOI en II Munitiedepot De Ghellinck Zwijnaarde

Duitse gangen onder centrum Gent WOII

Publieke WOII Schuilplaatsen Groot Gent

Het Fort van Eben Emael

KW-linie

WO I - Kwatrecht - Melle

18 daagse veldtocht gekoppeld aan TPG

Neergestorte B17 te Kwatrecht 19-09-1944

De bevrijding WO II van de regio rond TPG

Details van de legers:

Gesneuveldenlijsten:

Contact en onbeantwoorde vragen

Media-aandacht

Copyright

Links

Beschrijving van bruggenhoofd Gent.

Gedetailleerde beschrijving van de bunkers en hun bewapening.

Een overzicht van enkele steeds terugkomende zaken. Hieronder de kabeldoorgangen.

Enkele terugkomende specifieke details van de bunkertjes.

De Kabeldoorgangen.

Bij de meeste bunkertjes kan men telkens nog voorziene kabeldoorgangen terugvinden. Het gaat hem dan over een buisgat van 5cm met daaronder een gelijkaardig gat van 10cm, beiden vrij loodrecht door de muur van de bunker heen. De fijnste kabeldoorgang is normaal voorzien voor telefonie. Het grootste gat was voorzien voor eventueel elektriciteit binnen te brengen. Of bovenstaande bedenking over wat wat is, juist is, kon ik nog nergens bevestigd zien. De mate dat beide systemen ooit zijn gebruikt, is weinig info van gekend.

Bovenaan: De originele kabeldoorgangen opnieuw zichtbaar bij de bunker A42 te Kwatrecht. U ziet ze binnengaan juist achter de bovenste traptrede, voorbij de uitloop van het granaatwerpgat. Ze gaan gewoon loodrecht door de wand die hier ongeveer 1 meter dik is. Zij kwamen juist binnen onder de originele Etagères aan de muren. Hiermee ziet u ook duidelijk hoeveel de vloer van de mitrailleurkamer eigenlijk onder het maaiveld zit. Onderaan links: Kabeldoorgangen bij bunker D23 aan buitenzijde. Onderaan rechts: kabeldoorgangen intern de bunker D19.

Bruggenhoofd Gent was nog niet voorzien van een eigen communicatienetwerk zoals wel het geval was met de later gebouwde KW-linie. Daar had men speciale op de achterlijn gelegen kleine schakelbunkers die een gans telefonienetwerk voorzagen op de rest van de linie. Dit kon op die manier vrij snel werkbaar gezet worden.

Bij Bruggenhoofd Gent diende dit bij in gebruik nemen van de stelling nog volledig ontsponnen te worden tussen de bunkers. Dit is dus zeker nooit globaal gedaan maar allicht hier en daar wat voor bepaalde bunkers onderling die dan als communicatie en commmandoposten werden gebruikt. Zulks systeem is sowieso zeer zwak voor sabotage. Dit houdt namelijk in dat de telefoniedraden praktisch bloot over het terrein zouden lopen of slechts zeer ondiep ingegraven moeten gezeten hebben. Waar de kabels bovenkwamen om in de bunkers binnen te gaan kwamen zij gegarandeerd bloot te liggen aan het oppervlak wat zeker een zeer zwak punt opleverde voor sabotage.

De bunker A30 te Moortsele

Een bunker waar deze telefonie zeker heeft gelegen is de zware bunker A30 te Moortsele. Hier werd niet minder dan 5 kilometer telefoniekabel naartoe gebracht.

Allicht kwamen de verbindingen hier naartoe getrokken dan van artilleriewaarnemers om te bestoken doelen door te geven naar deze zware bunker waar 2 stukken C75 veldgeschut stonden opgesteld in deze bunker. Bij het verlaten van Bruggenhoofd Gent in de nacht van 22 op 23 mei 1940, kregen Belgische geniesoldaten nog de opdracht zoveel mogelijk van deze kabel te recupereren alvorens de stellingen te verlaten.

Vervelend in dit onderzoek is dan wel dat voorlopig bij deze bunker geen kabeldoorgangen te zien zijn op de originele plannen en ik ze intern ook nog niet weten spotten heb in de bunker zelf. De bunker ligt er globaal natuurlijk zeer rommelig bij om alle kanten en hoekjes te kunnen prospecteren op de eventuele aanwezigheid hiervan.

De bunker Mu9 te Munte

Het elektrificeren van bunkers is nooit algemeen uitgewerkt geweest. Dit is met zekerheid slechts gebeurd bij 2 bunkers op de linie. Dit waren de 2 zware bunkers tegen directe doorbraak, namelijk bunker S8 te Kwatrecht en bunker Mu9 te Munte. Het elektrificeren zorgde ervoor dat deze beide bunkers voorzien werden van een schijnwerper op elektriciteit en niet op gas zoals bij de overige 4 bunkers die van zo een schijnwerper werden voorzien.

Van de bunker Mu9 was het langer geweten dat hij ooit voorzien was van elektriciteit. De bunker is heden op het gat van de schijnwerper na nog altijd volledig dichtgemetst en onderzoek is er dus ook niet echt simpel.

ondertussen zijn wel degelijk documenten opgedoken over het elektrificeren van deze 2 bunkers.

Bij deze bunker ziet u in elk geval dat de kabelvoorzieningen achteraan rechts voorzien waren, in de buurt van de manuele ventilator. Aan de binnenkant is deze plek natuurlijk juist een rotzooi zodat ik er nog niet verder heb kunnen in zoeken of er ergens nog restanten of sporen terug te vinden zijn van de originele kabeldoorgang. Let wel op wat u in deze bunker uitricht daar hij ooit bezet is geweest door junkies. Let dus op voor onverwachte gebruikte naalden.
mogelijkse lokatie vroegere elektriciteitskast in bunker Mu9

Het is wel een feit dat men achteraan op de muur restanten terugvindt van iets dat ooit een elektriciteitskast met eventueel een teller zou moeten geweest zijn (foto linksboven). Er is echter totaal niets meer terug te vinden van eventuele stroomdraden langs de muren. Het enige wat wel nog te zien is zijn zeer beperkt, hier en daar haakjes in de muren en langs het plafond wat eventueel toch zou kunnen wijzen op origineel een stroomdraad die van achteraan de kamer naar de voorkant van het gat voor de schijnwerper werd geleid (foto rechtsboven). Waarom deze draden dan ooit allen van kop tot teen verwijderd zijn, is wel een raadsel.

De bunker S8 te Kwatrecht

Gezien deze bunker allicht een van de eerste gesloopte bunkers op de linie was omwille van verbredingswerken van de Brusselsesteenweg, valt er natuurlijk nog zeer weinig van na te gaan op het terrein.

Ondertussen is wel geweten dat een bijkomend zwak iets was dat deze bunker zijn stroom kreeg via een elektriciteitspaal aan de overweg van de steenweg. De stroomkabel hing dus over de steenweg, ook ten tijde van de meidagen 40.

Je ziet de stroomkabels nog afgebroken naar beneden hangen op de foto hiernaast.

(Foto: Collectie Cegesoma)

Een groot en nooit besproken risico aan deze kabeldoorgangen is dat deze 2 maal rechtdoor, dwars door de bunkerwand gaan van meestal 1 a 1.15 meter dik. Je kan het gerust een vrij onveilige doorgang noemen doorheen de bunkerwand terwijl overige doorgangen altijd doelbewust geknikt gemaakt werden. Dit risico wordt nog groter als deze gaten aan de binnenzijde niet op het niveau van de grond terug te vinden zijn.

Originele plannen: Koninklijk Legerarchief - De Moskou-archieven