a23
 
Bunkernummer
A23
Oud Bunkernummer
FM15
Lokatie
Munte
Toegankelijkheid
Volledig op privéterrein. Bunker is volledig vrij.
Aantal kamers
2 achteraan verbonden kamers en een sas
Aantal schietgaten
2
Type geschut
2 x MI
Bijhorende vuurrichting
Zuid - Zuidwesten
Origineel kadastraal perceel waarop de bunker werd gebouwd:
  • Munte, Unieke Sectie, kadastraal perceel 98 (deels).
Meer details over de originele eigenaars en de aktes behorende bij deze bunker:
  • Voor de bouw van de bunker werd een stuk onteigend van 1 are 90 ca groot, aan de zuidwestelijke hoek van een perceeltje weiland van 14 are 50 ca. Dit was het perceel Munte, unieke sectie, kadastraal perceel 98.
  • Om het onteigende perceel voor de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, was er een strook voorzien van 2 meter breed tussen het onteigende perceel en de openbare weg (onverhard) noordwestelijk van het perceeltje, Ruspoel genaamd.
  • Deze strook was 85.60 meter lang en verliep over de noordoostelijke grens van grotere aangrenzende perceel 101.
  • Om de bouw van de bunker mogelijk te maken werd voor een periode van 8 maanden vanaf het ogenblik dat de werken officieel zullen starten een strook voorzien met een breedte van 5 meter tot aan het te bebouwen perceel. In dit geval is dat gebeurd door de eerder vermelde strook van 2 meter nog eens 3 meter breder te maken aan de westelijke kant van de eerder vermelde strook langs de rand van perceel 101.
  • Alle percelen voor de onteigening en bijhorende erfdienstbaarheden waren eigendom van dezelfde eigenaar.
  • De akte voor de onteigening en de bijhorende erfdienstbaarheden maakten in dit geval deel uit van een grotere gezamenlijke akte die ook gelijktijdig de verkoop van eigendom en erfdienstbaarheden omvatte voor in totaal 5 bunkers. 1 hiervan lag op Moortsele, namelijk bunker D15, de andere 4 lagen op grondgebied Munte, namelijk A23, Av4, Mu21 en deze Mu24.
  • De originele eigenaar van deze percelen was Mr Henri De Potter - d'Indoye (zonder beroep), woonachtig te Melle.
  • De globale akte (voor al deze erfdienstbaarheden en onteigeningen) werd verleden op 5 juni 1935 voor de totale prijs van 18.930 Bef.
  • Er was origineel in de akte een clausule voorzien voor het uitbetalen van een jaarlijkse intrest van 4.5% op dit bedrag maar deze clausule werd uit de akte geschrapt en voor akkoord getekend door de eigenaar. Mogelijks is voor het niet invoegen van deze clausule een beperkte meerprijs op voorhand toegekend. Het lijkt mij vrij onwaarschijnlijk dat deze clausule zal geschrapt zijn zonder enige tegencompensatie. (niet te achterhalen).
  • Erfdienstbaarheden, zowel de permanente om de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, als de tijdelijke die standaard werden in de aktes voorzien met een termijn van 8 maanden voor de bouw van de bunker mogelijk te maken, gingen net zoals het uitkeren van toegekende intresten pas in voege, van zodra de eigenlijke werken voor de bouw van de bunker werden aangevat, ongeacht de tijdsperiode die op die manier verstreek tussen aankoop van de gronden en de eigenlijke bouw van de bunker zelf.
Huidige kadastrale perceelnummers van deze bunker:
  • Het perceel 101 waarover de erfdienstbaarheden verliepen, is nog altijd volledig identiek terug te vinden.
  • Het perceel 89 waarop werd onteigend bestaat echter niet meer, net zoals de toen bestaande kleinere percelen 98 en 97.
  • Deze laatste percelen zijn allen heden opgegaan in het perceel A96a.
  • Op het huidige kadaster is geen sprake meer van het respectievelijke ooit onteigende perceeltje 98 voor de bunker.
  • De bunker was reeds in 1961 door de staat niet meer te koop aangeboden. Toch blijft het raar want er is wel geen sprake meer van de grond horende bij de originele onteigening voor de bunker A23 maar wel nog van een kleiner perceeltje A98a.
  • Dit perceeltje A98a is letterlijk de bunker A23 op zijn betonnen grenzen.
  • Dit laat vermoeden dat voor 1961 wel degelijk ooit de grond horende bij de bunker opnieuw zal overgekocht zijn maar allicht de bunker zelf niet.

Ruime voorstudie van het terrein voor deze bunker

Op deze voorstudie zie je de bunker mooi aangeduid als een te voorzien bijgebouw op de zuidwestelijke hoek van een hoeve, zuidelijk van de wegel Ruspoel (onverharde gedeelte rechtover Asselkouter, en kruisend met de hoofdweg die eveneens Ruspoel noemt)

Detail bij deze voorstudie

Het te onteigenen perceel was toen letterlijk voorzien als de zuidwestelijke hoek van het perceeltje 98.

De ruime onteigeningsschets zoals terug te vinden bij de akte voor deze bunker.

Zoals te zien zijn er geen echte verschillen te zien met wat in de voorstudie werd getekend. Enkel de vorm van het onteigende perceeltje is beperkt gewijzigd.

Detail van de erfdienstbaarheden zoals in de onteigeningsakte terug te vinden

Het onteigende perceeltje diende dus bereikbaar te zijn via de rand van perceel 101 (links van de percelen horende bij de hoeve). Deze verliepen op die manier noordwestelijk in de richting van de onverharde wegel Ruspoel.

Huidige ruime kadasterschetst situatie 2020.

Op een actuele schets van het kadaster met als ondergrond een actuele luchtfoto zie je dat het perceel 98 op zich niet meer bestaat. Het blijkt samengevoegd met de eerdere percelen 97 en 96 tot het huidige perceel A98a

Detail van het kadaster anno 2020 ter hoogte van de bunker.

Je ziet dat de bunker A23 op zich nog altijd een apart kadasternummer draagt op zijn betonnen grenzen. Ik wil hiermee zeggen, dit heeft niets meer te maken met het ooit voor de bunker onteigende perceel dat dit domein op zijn betonnen grenzen omvatte maar ook nog de rest van de ooit 1 are 90 ca grond. Blijkbaar zal de huidige eigenaar van perceel A98a wel geïnteresseerd geweest zijn in die bijhorende grond maar niet in de bunker op zich. Dit laat vermoeden dat de bunker op zich allicht nog altijd staatseigendom zal zijn en nooit opnieuw verkocht zal zijn. Had de bunker ooit effectief mee overgekocht geweest, had hij allicht geen apart kadasternummer meer gedragen en gewoon mee opgenomen geweest binnen dat nieuwe samengestelde perceel A98a.

Routebeschrijving om deze bunker te vinden:
  • Waar op Munte de hoofdweg Ruspoel kruist met enerzijds de wegeltjes met naam Asselkouter (verhard) en opnieuw Ruspoel (kasseien en dan onverhard), moet men afdraaien in het onverharde wegeltje dat naar de Hundelgemsesteenweg loopt. De bunker ligt achteraan het terrein behorende bij een gerenoveerde hoeve, op de rand van de kouter.
  • Men kan hem het best proberen bereiken via de rand van dit veld. Beschadig hierbij dus zeker geen gewassen AUB.
  • De huidige eigenaars van de grond waarop de bunker staat, zijn niet echt gesteld op bezoekers van de bunker en dat valt ook duidelijk te zien aan de wijze waarop ze hem aan het zicht proberen te onttrekken door onder andere aanplantingen van grote sparren en dergelijke...
  • Wetende dat hij dan allicht nog niet eens effectief hun eigendom is, is dit wel een storende manier van omgaan met dit erfgoed.
  • Wees dus wat voorzichtig want in theorie is de omliggende grond rond de bunker wel degelijk privébezit maar de bunker op zich allicht niet. Hij kan dus in theorie alleen bezichtigd worden mits toestemming van de eigenaar van de omliggende grond. De voorkant en de rechter zijkant kan men eventueel wel zien vanaf de kouter waar hij tegen ligt. Respecteer de privacy aub.
Localisatie van de bunker op de bunkerlinie:
  • Het is de eerste voorliniebunker tussen Muntekouter en Betsberg, aansluitend op de voorlinie van Muntekouter. Hij staat in lijn tussen Mu12 (415 m) en AV4 (265 m).
  • Hij is tevens in hoek opgesteld met Mu12 om zo het gezichtsveld en schietbereik te vergroten.
  • De bunker A23 neemt in zuid- zuidwestelijke richting de velden tussen Ruspoel en de Hundelgemsesteenweg onder vuur. Dit vuur wordt gekruist in oostelijke richting door de zwaarde kanon-mitrailleurbunker Mu12. Op die wijze diende een doorbraak over deze kouter verhinderd te worden.
  • Vergeet ook niet dat onder andere over deze kouter voor de voorlinie van deze bunkerlijn een 8 meter brede prikkeldraadversperring was ontrold die het dus zeker niet vergemakkelijkte in hun schootsector te proberen doorstoten.

Actuele luchtfoto anno 2020

Op deze luchtfoto van Google Earth dient u de bunker A23 te zoeken als de uiterste zuidwestelijke punt waar u iets bebouwd ziet bij de hoeve rechtsboven de foto. De bunker Mu12 waar deze bunker mee in hoek opgesteld was, zie je nog in de linker onderhoek van dezelfde foto.

Structuur van het bunkertje:
  • Twee achteraan verbonden kamers en een sas.
  • Elke kamer is voorzien voor het opstellen van een mitrailleur.
Welke type wapens waren in de bunker opstelbaar:
  • Naast de standaard voorziene opstelling voor Maximmitrailleurs was deze bunker ook voorzien voor de opstelling van Hotchkiss- en Coltmitrailleurs.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

  • De hoeken zijn afgewerkt met baksteen.
  • Het geheel is gecementeerd geweest.
  • Op basis van de kleuren te zien aan de binnenzijde van het schietgat, werd hij allicht ooit geelbruin geverfd aan de buitenzijde. Af en toe bij vochtiger weer komen er echter roze-rode verftinten te voorschijn.
  • Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
  • De beide schietgaten waren afgesloten met elk 2 houten luiken, openend in 2 richtingen, van elk 0.50m x 1.40m (BXH). Op deze luiken waren langs de buitenkant houten raamprofielen bevestigd om het geheel het uitzicht van echte ramen te geven.
  • Enkel op de rechter kant was nog een vals raam aangebracht.
  • Dit bestond uit een houten plaat van 0.80m x 1.00m (BxH) waarop een houten frame van een raam was aangebracht.
  • Het eigenlijke toegangssas tot de bunker zat verborgen achter een heden nog intact bestaand extra portaal. Aan de toegang van dit portaal was een houten deur aangebracht van 0.90m x 1.60m (BxH).
  • Volgens het bestek zou deze bunker ook nog een rond raampje moeten gehad hebben maar hiervan zijn geen sporen terug te vinden. Het zal er allicht ook nooit geweest zijn.
  • De dakstructuur betrof een vrij plat zadeldak waarbij een kleiner zadeldak van het sas komende, aansloot. Dit was uitgewerkt in hout en bedekt met asbestgolfplaten.
  • Voor men het eigenlijke toegangssas kon betreden diende men volgens het bestek met een metalen trap nog 1.50m te dalen. Dit is echter in praktijk uitgewerkt met deels een trap en nog enkele stijgijzers volledig onderaan de trap.
  • In het toegangssas werd een sterfputje voorzien.
  • Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging.
  • De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m
  • In elke mitrailleurkamer was daarnaast standaard aanwezig:
    • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
    • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
    • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
    • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
    • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
  • Ventillatiegaten waren aan de buitenzijde aan de bovenzijde afgesloten met een koperen geperforeerde afdekplaat om ingooien van projectielen naar binnen onmogelijk te maken.
  • Het geheel had het uitzicht van een bijgebouwtje bij de hoeve waar hij heden nog bijstaat.

Terreinschets horende bij deze bunker. Omdat het zeker niet de bedoeling was de schijn te geven dat deze bunker niets te zien had met de respectievelijke hoeve, werd hij ook enkel van draadafsluiting voorzien op zijn zuidwestelijke en zuidoostelijke zijde. Alle andere randen van het voor het bunkertje mee onteigende gronden, waren niet apart uitgespannen. Er zullen wel grenspaaltjes gestaan hebben.

Ook leuk en gekoppeld aan de niveauverschillen waaraan ook deze kouter onderhevig was, zijn de allicht met grond bijkomend uitgegraven taluds voor de schietgaten. Dit was nodig omdat de bunker voldoende laag zou hebben kunnen vuren naar de meer zuidelijk gelegen gedeeltes die wel effectief lager gelegen waren door het vrij fel aflopende terrein. Dit aflopend terrein voor de bunker is ook de reden dat deze bunker toch vrij diep in het maaiveld zit ingewerkt en de schietgaten amper ter hoogte van het maaiveld steken.

Origineel grondplannetje van deze bunker. U kunt zien dat de klimijzers origineel ook reeds op het plannetje voorzien waren. Wel had de bunker amper een tweetal traptreden en voor de rest 1.5 meter stijgijzers. In praktijk blijkt het juist andersom uitgewerkt met meer betonnen treden en nog een tweetal stijgijzers.
a23

Doorsnede AB bij bovenstaand grondplan geeft een langsdoorsnede door de linker mitrailleurmaker en het toegangssas. Hier kijkt men dus naar de wand van het toegangssas en ziet men geen traptreden.

Ook klassiek bij bunkertjes met een dak in asbestgolfplaten is het vrij platte zadeldak zoals ook hier te zien. Ook het toegangssas, kreeg een vrij identiek en hier ook bijna evenhoog zadeldak.

Doorsnede CD bij hetzelfde grondplan toont een dwarsdoorsnede doorheen de twee mitrailleurkamers. De kruisjes tonen de centers van de 2 schietgaten. Merk hoe diep de bunker ingewerkt zat in het niveau van het terrein.
Actuele toestand van deze bunker:
  • De bunker is jammer genoeg niet zo goed te zien vanop Muntekouter. De reden hiervoor is meervoudig. Enerzijds zit hij al vrij diep in het talud ingewerkt en stak hij sowieso al niet zoveel boven het maaiveld uit.
  • Hij wordt echter heden door zijn huidige eigenaar (tussen haakjes) aan zijn voorkant doelbewust verborgen achter een aantal grote sparren. Jammer omdat het eigenlijk toch wel een uniek bunkertje betreft, zeker voor de opbouw van zijn sas dat nog zeer intact aanwezig is en uniek door zijn uitgewerkte combinatie van trappen en stijgijzers om hem te betreden.
  • De bunker is daarentegen volledig vrij zowel aan zijn toegang als aan zijn schietgaten.
Draagt de bunker nog sporen van de meidagen 40:
  • De kans op schade is op deze zone van de lijn is vrij miniem omdat ze wel bezet is geweest maar nooit effectief om zeggen zwaar bevochten.
  • Voor zover geprospecteerd konden er voorlopig alvast aan de buitenzijde geen sporen van strijd worden vastgesteld.
Anekdotes, leuke weetjes en verhalen direct koppelbaar aan dit bunkertje:
  • Voorlopig geen gekend.
Kostprijsschatting van het toenmalige bunkertje:
  • Op basis van de hoeveelheden toegepast binnen de bouwproject A en B voor gelijkaardige bunkertjes, gecombineerd met de toegepaste basisprijzen zoals in het bestek van bouwproject F terug te vinden, werd een eerste benaderende prijs bepaald voor elk van de bunkertjes. Deze detailprijzen werden daarna herrekent via de regel van 3 op basis van de werkelijke projectprijs zoals terug te vinden in het bestek en de totaalprijs zoals zelf op basis van de gemaakte veronderstellingen, bekomen. Op die wijze moet dit bunkertje ongeveer 64.290,79 Bef gekost hebben.
  • Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 64.790,79 Bef hebben gelegen.
  • Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.

Foto's van deze bunker

Eerste oudere foto's van dit bunkertje anno 1990 - 1995 - Collectie Guido De Jong (Simon Stevin Stichting)

Zicht op het bunkertje anno 1995. De bunker stond toen nog zeer verlaten op het hoogste gedeelte van de kouter, uitkijkend over de kouters van Muntekouter richting Hundelgemsesteenweg. Wel bleek toen ook de bunker aan de buitenzijde de afwerkingen van ramen rond de schietgaten reeds te hebben verloren. Merk op hoe laag de eigenlijke schietgaten zitten. Ze zitten bijna op de hoogte van het maaiveld. (Foto: Collectie G. De Jong - Simon Stevin Stichting)

Uit dezelfde periode een zicht op de achterzijde van de bunker met rechts het bijkomende sas om de bunker te betreden.

Op deze oude foto zie je duidelijk hoe een geweldig zicht deze bunker had over de lager gelegen velden. Als je daar ook nog eens de 8 meter brede prikkeldraadversperring bij bedenkt moet dit een meer dan vervelend obstakel geweest zijn om via deze weg proberen de lijn te doorbreken in deze zone. Laat het duidelijk zijn, is die poging er nooit geweest of gekomen. (Foto: Collectie G. De Jong - Simon Stevin Stichting)

Bijkomende foto's uit 2000 ooit door de Muntenaar gemaakt voor de herdenking van de eerste versie van "Betonnen getuigen, stille getuigen".

Zicht op het bunkertje anno 2000. Je merkt duidelijk op de foto's de eerste sporen van de overname van het terrein door de huidige eigenaars van de hoeve. Je ziet er ook de eerste sporen van de bunker zoveel mogelijk proberen uit het zicht te onttrekken door het kort bij de bunker aanplanten van struiken en sparren.

Op zich is de bunker nog amper verandert van uitzicht.

(Foto: Collectie De Muntenaar)

Vooraanzicht van deze bunker. Waar deze bruine tinten vandaan komen is een mysterie. Ze horen zeker niet bij de originele camouflage gezien deze het uitzicht had van een gecementeerde woning. Ook zijn de tinten, wel minder fel, ook te zien op de foto van 1995. Allicht was de bunker ooit geelbruin geverfd. Het blijft merkwaardig dat deze bunker bij vochtig weer ook wel af en toe een roze-rode schijn krijgt. Hetzelfde effect kan je trouwens ook verkrijgen bij een vrij gelijkaardig gecamoufleerde bunker op Moortsele, de bunker D15.

(Foto: Collectie De Muntenaar)

Uit dezelfde periode nog een blik op de achterzijde van de bunker. Je merkt al dat de bunker de perfecte locatie blijkt te zijn om rommel te dumpen van de bouw / verbouwing van de hoeve.

(Foto: Collectie De Muntenaar)

Eigen prospecties in 2006 - 2007

Zicht op de hoeve waar deze bunker volledig achteraan in de hoek is toegevoegd in de tuin. Jammer genoeg is in het verleden zelf al mogen vaststellen dat men niet tuk is op bezoekers voor de bunker achteraan hun tuin. Dit wordt natuurlijk alleen maar meer storend als je dan ook nog eens bedenkt dat de bunker op zich allicht nooit opnieuw hun eigendom is geworden.

Wijze waarop de bunker kan vastgesteld worden achteraan de tuin met ondertussen veel te hoog opgeschoten sparren voor de schietgaten.

In 2007 was het letterlijk meer dan storend te zien hoe de bunker als locale stortplaats werd gebruikt door de eigenaars gezien de rommel die je hier allemaal ziet er wel degelijk niet was op de oude foto's uit 1995 en 2000.

Ook de metershoge sparren zijn meer dan storend te noemen en enkel bedoeld om de bunker zoveel mogelijk aan het zicht te onttrekken.

Voor de bunker aan het linker schietgat lag in elk geval toen nog dit originele grenspaaltje van D(efence) N(ational) nr 3. Aan de rechter zijkant stond er toen trouwens nog eentje.

Vooraanzicht op de bunker

Een poging om de schietgaten te fotograferen achter de metershoge sparren.

Binnenzicht door het linker schietgat. Let op de bunker durft af en toe wel water maken en is dus zeker niet elke periode van het jaar even vlot toegankelijk.

Detail van het rechter schietgat. Hier zie je wel aan de binnenzijde nog duidelijk geelbruine kleur wat er zou kunnen op wijzen dat de grondkleur aan de buitenzijde ook dit geelbruin zal zijn geweest.

Binnenzicht door dit tweede schietgat

Detail van het oreillon rechts van het tweede schietgat. Merk op dat de cementering een dikke halve meter boven het huidige maaiveld stopt (ook op de zijkant). Dit komt omdat de bunker origineel tot die hoogte in het maaiveld zat verwerkt.

Ook aan de voorzijde zat hij dieper ingegraven. Wel waren er sleuven gegraven zodat de schietgaten geen schootsveld verloren, zeker niet in de diepte omdat het terrein voor de bunker vrij fel afliep. Ook zaten de gaten van de schietgaten sowieso bij deze bunker al zeer laag, zo goed als tegen het maaiveld.

De al veel meer verwilderde achterzijde van de bunker in dezelfde periode.

Het nog zeer intacte toegangssas. Ook het bijkomende toegangssas, deel uitmakend van de camouflage is nog grotendeels aanwezig. Op de foto merk je ook duidelijk hoe diep de eigenlijke mitrailleurkamers in de grond zaten. Let op de bovenzijde van de eigenlijke toegang die je kan zien in het sas.

Detail van het toegangssas met toch wel wat unieke zaken. Zo is de toegang een combinatei van een 4 tal uitgewerkte traptredes. Merkwaardig genoeg zijn deze in dit geval niet uitgewerkt in beton maar gemetst in baksteen. Volgend op de 4 traptreden zitten er onderaan ook nog eens twee trappen in de vorm van klimijzers ingewerkt in dit metselwerk. Deze combinatie is zeker uniek op de linie.

Onderzijde van dezelfde trap die duidelijk werd uitgewerkt in baksteen dat daarna deels werd gecementeerd.

Binnenzicht in de linker mitrailleurkamer, aansluitend op het toegangssas. De bunker is nog vrij intact qua ijzerwerk. Wel ontbreekt het chardome zijn bovenplaat.

Zicht op de tussengang en de zijmuur van de tweede mitrailleurkamer. Door de vochtige toestand waarin de bunker zich vaak bevindt, is het pleisterwerk op vele plaatsen wel al zwaar aangetast.

Een vrij identiek beeld in de tweede mitrailleurkamer. Hier is er nog 1 stijl van het chardome aanwezig.

 
Vorige (A22)
Vorige (Mu25)
Volgende (A24)
Volgende (A24)